கவிதை : எனக்குள் ஒருவன்

வான்வெளி மீதே வெண்மதி தோன்றும்
ஆண்வெளி மேலே அவள் உதித்தாளே
வெண்சிறகேற்றாள் என் விரல் கோர்த்தாள்
கண்களை மறைத்தேன் கனவுக்குள் இழுத்தாள்
காலம் நேரம் மீறும் ஓர் நிலையே
தேகம் தோறும் தூவும் பூமழையே


- விவேக்